ΖΕΙΜΠΕΚΙΚΟ
Ο πολυτραγουδισμένος αυτός χορός πολύ μικρή σχέση έχει σήμερα με τον τόπο και τον τρόπο που ξεκίνησε -στα βάθη των αιώνων στην κεντροδυτική Ανατολία.
Πήρε δε το όνομά του από τους περήφανους και άγριους ληστές Ζεϊμπέκους, που, όταν δεν τον χόρευαν επιδεικνύοντας τα σπαθιά τους… κατέσφαζαν Ελληνες, όπως αυτούς του Αϊδινίου, την εποχή της Μικρασιατικής Εκστρατείας.
Διάφορες εκδοχές υπάρχουν για την καταγωγή των Ζεϊμπέκων. «Η ορθότερη είναι ότι οι Ζεϊμπέκοι είναι απόγονοι φυλετικής επιμειξίας θρακών μεταναστών και κατοίκων της Φρυγίας»
Τα συνθετικά της λέξη «Ζεϋμπέκο», είναι «Ζεϋ εκ του Ζευς και συμβολίζει το πνεύμα» και Μπέκος, δηλαδή άρτος και συμβολίζει το σώμα».
Οι Ζεϊμπέκηδες ήταν Ελληνες, Μακεδόνες και Θρακιώτες, που ακολούθησαν τον Μέγα Αλέξανδρο στην εκστρατεία του στην Ασία… Τους ονόμαζαν Ζεϊμπέκια δηλαδή ζωέμπορους και Μακελάρηδες (χασαπάδες) γιατί έσφαζαν χιλιάδες ζώα και τα πουλούσαν. Στο πέρασμα των χρόνων θέλησαν να απαθανατίσουν τον ηρωιμό και την παλικαριά τους και να διατηρήσουν τις ηρωικές τους παραδόσεις και έτσι δημιούργησαν αυτόν το δύσκολο χορό το ζεϊμπέκικο, που τον χόρευαν ένας ένας με σπαθιά στα χέρια και πότε πότε και στο στόμα: βγάζοντας μουγκρητά ή αλαλαγμούς -σαν τα σημερινά όπα, άλα, γιάλα και διάφορα άλλα παλικαρίσια
Χαρακτηριστικό είναι ότι οι Εφέδες όταν έπαιζαν ζεϊμπέκικα τραγούδια στο βουνό, τα χόρευαν πάντοτε μόνοι τους , ένας ένας, ποτέ δύο ή ομαδικά.
Θεωρείται, σύμφωνα με την παράδοση καθεαυτού ανδρικός χορός. Ωστόσο, σε ορισμένες περιοχές επικράτησε η συνήθεια να τον χορεύουν σπανιότερα και οι γυναίκες. Η μουσική που συνοδεύει το χορό έχει εννέα μέτρα.
ΧΑΣΑΠΙΚΟ
Είναι δύσκολο να ακολουθήσει κάποιος αυτούς που το χορεύουν, εαν δεν γνωρίζει τα ίδια βήματα. O χασάπικος χορός απαιτεί, όσοι τον χορεύουν να τον γνωρίζουν καλά, αφού θα πρέπει όσοι χορεύουν στην ίδια γραμμή, να κάνουν κάθε στιγμή την ίδια κίνηση, στον ίδιο ρυθμό.
Στην Ελλάδα σήμερα τα καινούργια τραγούδια με μουσική xασάπικου είναι πολλά. Πολλοί όμως δεν μπορούν να τα ξεχωρίσουν από τα ζεϊμπέκικα ή τα αργά χασαποσέρβικα. Οι ξένοι νομίζουν οτι το χασάπικο είναι ίδιο με το Συρτάκι και έχουν μάθει να το αποκαλούν έτσι.
Ο χασάπικος, ή αλλιώς «το χασάπικο», είναι ο πλέον διαδεδομένος Ελληνικός χορός στο εξωτερικό.
Συχνά οι ξένοι το μπερδεύουν με το συρτάκι.
Στην Ελλάδα σήμερα, παρ όλο που αρέσει και ακούγεται παρά πολύ, χορεύεται λίγο. Ο βασικός λόγος είναι ο τρόπος που χορεύεται. Χωρίς να είναι δύσκολος, απαιτεί όσοι τον χορεύουν στην ίδια γραμμή να κάνουν κάθε στιγμή την ίδια κίνηση και στον ίδιο ρυθμό.
Ο ρυθμός του δεν είναι σταθερός: κάθε φιγούρα έχει δικό της ρυθμό.
Η γραμμή του χασάπικου δεν κινείται κυκλικά, αλλά μπρος, πίσω, δεξιά και αριστερά με μέτωπο προς τους θεατές. Αυτό τον κάνει ιδιαίτερα θεαματικό, αλλά και δύσκολο.
Ο χασάπικος έχει πολίτικη καταγωγή. Η ύπαρξη του οφείλεται στον βυζαντινό χορό των μακελάρηδων, ο οποίος χορευόταν στην Κωνσταντινούπολη, κυρίως από χασάπηδες στις γιορτές. Οι περισσότεροι από αυτούς ήταν ατίθασοι και κυκλοφορούσαν επιδεικνύοντας προκλητικά τα όπλα τους και όλοι τους έτρεμαν.
Στην συνέχεια με τα ρεμπέτικα, του Βαμβακάρη και των άλλων λαϊκών συνθετών, εξελίσσεται μέχρι την σημερινή του μορφή που είναι περισσότερο ερωτική.
Ο ρυθμός: Ο ρυθμός του δεν είναι σταθερός. Κάθε φιγούρα έχει δικό της ρυθμό.
Περιγραφή: Χορεύεται σε ευθεία γραμμή από ομάδα χορευτών που κρατιούνται από τους ώμους. Υπάρχει ένας βασικός βηματισμός, ο οποίος εναλλάσσεται με εντυπωσιακές φιγούρες. Ο μουσικός του χρόνος είναι τα 4/4. Η χορογραφία απαιτεί συγχρονισμό, πειθαρχία και ακρίβεια.
Η γραμμή του χασάπικου δεν κινείται κυκλικά, αλλά μπρος, πίσω, δεξιά και αριστερά με μέτωπο προς τους θεατές.
ΣΥΡΤΑΚΙ
Από τους πιο δημοφιλείς ελληνικούς χορούς, ιδιαίτερα από τους ξένους σε όλο τον κόσμο, χάρις στην αθάνατη μουσική του Θεοδωράκη στην ταινία «Ζορμπάς ο Έλληνας» που γυρίστηκε το 1964. Από τότε δεν υπάρχει σημείο στον πλανήτη που να μην έχει ακουστεί η μουσική και να μην έχει παρασύρει τον κόσμο σε ένα αδιάκοπο χειροκρότημα…Δεν έχει καμία σχέση με την ελληνική παράδοση. Η ύπαρξή του οφείλεται στον «Ζορμπά τον Έλληνα», αφού είναι ένας χορός που έχει προκύψει από το χασάπικο, το χασαποσέρβικο και μια παραλλαγή καλαματιανού βηματισμού, ένα συνδυασμό αργών και τις γρήγορων κινήσεων -χορεύεται σε γρήγορους εναλλασσόμενους σχηματισμούς γραμμών και κύκλων από τους χορευτές, με πιο δημοφιλείς τους σχηματισμούς γραμμών (ακορντεόν).
Οι χορευτές, όταν δεν κινούνται ελεύθερα, κρατιούνται με τα χέρια από τα μπράτσα των διπλανών τους. Κύριο χαρακτηριστικό του χορού αυτού είναι η συχνή εναλλαγή ρυθμού από τα αργά μέρη της μουσικής σε γρήγορα. Το μέτρο αρχικά είναι 4/4, ενώ με τη σταδιακή επιτάχυνση του ρυθμού φτάνει τα 2/4.
Χορεύεται ακόμα και από τους Έλληνες σαν χασαποσέρβικο, γιατί, δυστυχώς, ακόμα και οι Έλληνες δεν το γνωρίζουν σαν χορό και ελάχιστοι είναι αυτοί που τον χορεύουν, αφού για να μπορέσουν να τον χορέψουν θα πρέπει να μάθουν πρώτα καλό χασάπικο, χασαποσέρβικο και να θυμούνται βηματισμούς και εναλλαγές (χορογραφία) περίπου τεσσάρων λεπτών.
Το όνομα «Συρτάκι» προέρχεται από τη λέξη «Συρτός».
Το φημισμένο “sirtaki dance” του Ζορμπά αποτέλεσε το πιο αποτελεσματικό μέσο τουριστικής προβολής της χώρας μας.
Η φήμη του ακόμα και σήμερα συνεχίζει αδιάκοπα.
ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ
Στη σχολή χορού Danza Fuerte μπορείτε να διδαχθείτε πλήθος Ελληνικών παραδοσιακών χορών όπως το Καλαματιανό, Συρτό, Μακεδονικούς χορούς, Κρητικά, Ποντιακά, Θρακιώτικα κα.
Συνήθως τα μαθήματα των παραδοσιακών χορών πραγματοποιούνται για μελλόνυμφα ζευγάρια και γίνονται σε ατομικό επίπεδο. Παρόλα αυτά υπάρχει και η δυνατότητα δημιουργίας τμημάτων κατόπιν ενδιαφέροντος.
