TANGO ARGENTINO
Το Αργεντίνικο ταγκό έχει τις ρίζες του στους δρόμους του Buenos Aires, στην Αργεντινή, απ’ όπου πήρε και το όνομά του.
Στα μέσα του 1800, οι αφρικανοί σκλάβοι της περιοχής συγκεντρώνονταν και εκφράζονταν μέσω του χορού (λέγεται ότι αρχικά ο χορός χορευόταν αποκλειστικά από άντρες) . Η έλλειψη θέσεων εργασίας υποχρέωσε τους χορευτές να βελτιώσουν την τεχνική και τις κινήσεις τους αναδεικνύοντας έτσι το Αργεντίνικο ταγκό σε μια εξελιγμένη μορφή χορού.
Ένα ακόμα γεγονός που συνέβαλε στην εξέλιξη του χορού ήταν η άνιση κατανομή ανδρών και γυναικών στην περιοχή. Λόγω των μεταναστεύσεων ο ανδρικός πληθυσμός υπερείχε αριθμητικά από τον γυναικείο πληθυσμό. Έτσι οι άνδρες προκειμένου να κατακτήσουν κάποια γυναίκα διαγωνίζονταν στο ταγκό με αποτέλεσμα να εξασκούνται συστηματικά βελτιώνοντας έτσι την ποιότητα του χορού.
Το Αργεντίνικο ταγκό όμως δεν περιοριζόταν μόνο σε αυτούς τους χώρους. Το στυλ του Αργεντίνικου ταγκό επηρεάστηκε σημαντικά και από του αλήτες και τους προαγωγούς του Buenos Aires οι οποίοι χόρευαν με τις ιερόδουλες, καθώς ο χορός εξέφραζε τη μεταξύ τους σχέση. Στις ιερόδουλες οφείλεται και ο έντονα αισθησιακός χαρακτήρας του χορού, καθώς προσπαθούσαν να σαγηνεύσουν άντρες με ερωτικές κινήσεις.
Στους οίκους ανοχής του Buenos Aires οι ιερόδουλες χρησιμοποιούσαν το ταγκό ως κάλυψη σε περίπτωση που γίνονταν αντιληπτές από την αστυνομία (αν δεν είχε δωροδοκηθεί). Ο «χορός» έπρεπε να γίνεται όσο το δυνατό πιο απλά ώστε να φαίνεται ότι γινόταν «μάθημα χορού». Γι’ αυτό και οι οίκοι ανοχής έγιναν γνωστοί ως «Ακαδημίες Χορού».
Εξαιτίας της συσχέτισής του με την πορνεία, το Αργεντίνικο ταγκό απορρίφθηκε από την «αφρόκρεμα» του Buenos Aires. Η εμφάνιση ενός νέου μουσικού οργάνου στην ευρωπαϊκή κοινότητα το 1880, η μελωδία του οποίου ταίριαζε απόλυτα με τη μουσική του Αργεντίνικου ταγκό, καθώς και το νέο στιχουργικό είδος του 1900 που αναφερόταν σε χαμένους έρωτες, στην νοσταλγία και την ίδια την αγάπη για το ταγκό, γραμμένο στη γλώσσα των δρόμων του Buenos Aires οδήγησαν στην ραγδαία διάδοση του χορού και στην Ευρώπη. Οι Ευρωπαίοι διαμόρφωσαν το χορό έτσι ώστε να είναι πιο ευπρεπής, δίνοντάς του τη μορφή του Ευρωπαϊκού ταγκό, το οποίο έγινε ιδιαίτερα δημοφιλές στην υψηλή κοινωνία.
Σήμερα, η δημοτικότητα του Αργεντίνικου ταγκό έχει φτάσει στα ύψη ιδιαίτερα μέσω των παρουσιάσεων ταγκό που γίνονται από επαγγελματίες χορευτές.
Τα Χαρακτηριστικά του Αργεντίνικου tango
Είδος χορού : Κοινωνικός χορός, απαλός, χωρίς κίνηση, σε γραμμή χορού.
Ύφος-στυλ : Σοβαρό, έντονα θεατρικό, με πάθος και δυναμισμό.
Κίνηση : Γρήγορη, κόφτη, δυναμική, ευέλικτη με άψογα σταματήματα.
Μουσικός χρόνος : (2/4).
Μέτρα ανά λεπτό : 28-50.
Συγγενείς χοροί : Rumba-Slow fox-Disco-Paso doble.
Τονισμός : Στoν 1ο και στον 2ο χτύπο της μουσικής.
Dance sport : Συνήθως υπάρχει σαν show. Φυσικά υπάρχουν και διαγωνισμοί Tango.
Εντυπωσιάζουν : Το ύφος, το στυλ, οι κλωτσιές, οι γρήγορες συγχρονισμένες κινήσεις, οι αλλαγές κατευθύνσεων, οι εναλλαγές στον ρυθμό και την ταχύτητα.
Ιστορία-προέλευση : Γεννήθηκε στη Αργεντινή και αργότερα έγινε γνωστός σε όλο τον κόσμο.
Ερμηνεία : Το έντονο ατμοσφαιρικό στυλ γεμάτο θεατρικότητα και εκφραστικές αλλαγές, οι πολύπλοκοι συνδυασμοί κινήσεων και ρυθμού.
